Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013

Βιβλίο "Πενήντα αποχρώσεις του γκρι, Απελευθέρωση" της E L James

Βιβλίο: "Πενήντα αποχρώσεις του γκρι, Απελευθέρωση"
Συγγραφέας: E L James
Εκδόσεις Πατάκη

Οπισθόφυλλο:" Όταν η Άνα Στιλ συνάντησε πρώτη φορά τον δυναμικό, προβληματικό επιχειρηματία Κρίστιαν Γκρέυ, γεννήθηκε μεταξύ τους μια αισθησιακή σχέση που άλλαξε αμετάκλητα τη ζωή και των δυο τους.

Η Άνα ήξερε από την αρχή πως η αγάπη για τις Πενήντα Αποχρώσεις της δε θα ήταν εύκολη δουλειά και η κοινή ζωή τους δημιουργεί προκλήσεις που κανείς τους δεν είχε προβλέψει. Η Άνα πρέπει να μάθει να μοιράζεται τον πολυτελή τρόπο ζωής του Γκρέυ χωρίς να θυσιάζει την ακεραιότητα και την ανεξαρτησία της και ο Γκρέυ πρέπει να ξεπεράσει την παρόρμησή του να ελέγχει τους άλλους και να θάψει για πάντα τις φρικτές αναμνήσεις που εξακολουθούν να τον στοιχειώνουν.
Τώρα, επιτέλους μαζί, έχουν αγάπη, πάθος, σεξ, πλούτο κι έναν κόσμο με άπειρες δυνατότητες.

Όμως ακριβώς τη στιγμή που φαίνεται πως πραγματικά έχουν τα πάντα, η τραγωδία και η μοίρα συνδυάζονται για να κάνουν πραγματικότητα τους χειρότερους εφιάλτες της Άνα."



Η τριλογία ολοκληρώνεται με το τρίτο και τελευταίο βιβλίο της James σχετικά με τη ρομαντική αυτή ιστορία των 2 ερωτευμένων νέων. Στο βιβλίο αυτό, τα πράγματα έχουν πάρει το δρόμο τους. Παρόλα αυτά, και εδώ οι εξελίξεις και τα διάφορα ανατρεπτικά γεγονότα δε λείπουν. Παραμένει έντονο το στοιχείο του σεξ και σε αυτό το βιβλίο, σε μικρότερο βέβαια βαθμό σε σχέση με τα 2 προηγούμενα.

Στο εν λόγω βιβλίο μου άρεσε πολύ το "παράρτημα" που τέθηκε στο τέλος του βιβλίου (όσοι το έχετε διαβάσει θα καταλάβετε περί τίνος μιλώ..) το οποίο μέσες άκρες αποκαλύπτει πολλά στοιχεία του Κρίστιαν, του κεντρικού ήρωα του βιβλίου. Επίσης, με συγκλόνισε -θα τολμούσα να πω-, η ανάλυση της ψυχολογίας του Κρίστιαν κάπου στη μέση του βιβλίου, που τα γεγονότα τρέχουν και ο ίδιος αδυνατεί να τα προλάβει και να προσαρμοστεί.. Η ανάλυση των σκέψεων του, των φόβων του, των τραυματικών του εμπειριών σε συνδυασμό με τη διαμόρφωση του χαρακτήρα του είναι τα κυρίαρχα στοιχεία που με έκανα να απορροφήσω και αυτό το βιβλίο. Η συγγραφέας καταφέρνει να σε καθηλώσει με το τρόπο με τον οποίο περιγράφει τις ενδόμυχες σκέψεις του Κρίστιαν και το πως καταφέρνουν σιγά σιγά να έρθουν στο φως όλα τα στοιχεία της πολύπλοκης προσωπικότητας του. 

Για να μη μακρυγορώ, και το τέλος του βιβλίου -αν και σχετικά αναμενόμενο- μου άρεσε πάρα πολύ και γενικότερα ολόκληρη η τριλογία με καθήλωσε ως αναγνώστρια. 

Μπορεί να ακουστώ υπερβολική, αλλά η ιδιότροπη αλλά και τόσο πληγωμένη προσωπικότητα του ήρωα αυτού μου προκάλεσε πάρα πολλά ανάμεικτα συναισθήματα και άγγιξε τη ψυχή μου. Στο πρώτο βιβλίο αποκτάς μια αρνητική εικόνα για αυτόν τον άνρθωπο, σου φαίνεται ψυχρός και τόσο ιδιόρρυθμος για να μη πω και ανώμαλος.Στα άλλα δύο βιβλία της τριλογίας,τον κατανοείς σιγά σιγά βαθύτερα, ξεδιπλώνεις ένα ένα τα νήματα της ψυχής του και του μυαλού του, φτάνεις να τον λυπάσαι, να τον θαυμάζεις, να τον πονάς και να απορείς με το μεγαλείο του!!


Διαβάστε το, αξίζει το κόπο!




Εκδρομούλα στον Ωρωπό

Σήμερα είχαμε κανονίσει να ταξιδέψουμε μέχρι τον Ωρωπό, για να παρευρεθούμε στη κοπή της πίτας ενός φόρουμ στο οποίο συμμετέχουμε. Αν και ξενυχτήσαμε εχθές το πρωί ξύπνησα νωρίς νωρίς για να απολαύσω την όμορφη ημέρα (αν σκεφτείς προχθές τη Παρασκευή τι νεροποντή έριξε, η σημερινή ημέρα ήταν καλοκαιρινή!!!).

Ξεκινήσαμε λοιπόν γεμάτοι όρεξη κ πράγματι αν και δε γνωρίζω πολλά από την Εθνική οδό Αθηνών Λαμίας και τις περιοχές πάνω προς Λαμία, ο Ωρωπός μου φάνηκε πολύ κοντά! Πηγαίναμε με νορμάλ ταχύτητα,(120 χλμ/ώρα) και σε μισή ώρα ήμασταν εκεί!!!

Τελικά το μενού δεν είχε κοπή της πίτας, επειδή μπερδευτήκαμε δυστυχώς και ήταν κανονισμένο προηγούμενη ημέρα, αλλά τουλάχιστον απολαύσαμε τη βολτίτσα μας κατά μήκος της παραλίας και λιαστήκαμε!!!

Ήρθαν και 2-3 φίλοι λίγο αργότερα και ήπιαμε το καφεδάκι μας και φάγαμε σε ένα ταβερνάκι επάνω στη παραλία, πολύ όμορφα περάσαμε συνολικά!!


Ο Ωρωπός ωραίο μέρος, αλλά δε μπορεί να συγκριθεί με το Λουτράκι βεβαίως βεβαίως! Καταρχάς απο μαγαζιά με φαγητό, τα περισσότερα ήταν λίγο τουριστικά, και γενικότερα βάραγαν πολύ απο τιμές! Να φανταστείτε δεν πήραμε κυρίως πιάτα, πήραμε λίγο απο όλα σε ένα μαγαζί που κάτσαμε για φαγητό και μας βγήκε 15,5 ευρώ το άτομο. Μπορεί να ακούγεται νορμάλ, αλλά αν βλέπαμε το τι παραγγείλαμε και τη ποσότητα στα πιάτα, θεωρώ οτι δεν ανταποκρινόταν στη τιμή. Τελοσπάντων τουλάχιστον ήταν γευστικά, δε μπορώ να πω!

Γενικότερα, ως περιοχή  αυτό που δε μου άρεσε ήταν οτι δεν έχει εκμεταλλευτεί ο δήμος την ομορφιά του τόπου και ενώ θα μπορούσε να έχει διαμορφώσει ένα πολύ ωραίο πεζόδρομο κατά μήκος της θάλασσας, δυστυχώς δεν υπάρχει τίποτα, παρά μόνο κακοτεχνίες και ό,τι ο κάθε μαγαζάτορας έχει καταφέρει να στήσει. Σε ένα μέρος δε παραλιακά προς κάτι ταβερνάκια, πεζόδρομος δεν υπάρχει και αναγκάζεσαι να περπατάς κατά μήκος του δρόμου, κάτι σχετικά επικίνδυνο..

Γυρίσαμε το απόγευμα πλήρεις απο την όμορφη βόλτα μας, αν και λίγο πικραμένοι επειδή είναι Κυριακή και αύριο έχει δουλειάαα....

Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013

Λίγο από Λουτράκι!

Το σαββατοκύριακο που μας πέρασε, πεταχτήκαμε για ξεκούραση στο γνωστό πλέον Λουτράκι! Αν και περιμέναμε βροχές και καταιγίδες μόνο τη Παρασκευή στο δρόμο μας έπιασαν. Κατά τα άλλα λίγο συννεφιά είχαμε αλλά δε μας πτόησε καθόλου!

Το Σάββατο πεταχτήκαμε σε ένα πολύ γνωστό ταβερνάκι της περιοχής με ψαρομεζέδες και φάγαμε του σκασμού παρέα με ουζάκι και κρασάκι. Το μενού είχε απο καλαμαράκια και πατάτες μέχρι καβουροσαλάτα!!( θα φτιάξω και εγώ και θα ποστάρω τη συνταγή για να υπάρχει γιατί ήταν πολύ γευστική και φαινόταν πανεύκολη!)

Γενικότερα, Ξεκουραστήκαμε, χαλαρώσαμε, κάναμε τη βολτίτσα μας, και τη Κυριακή ξημέρωσε μια υπέροχη- από όλες τις απόψεις- ημέρα!!!

Εγώ κοιμόμουν του καλού καιρού, και ο φίλος μου πήγε πρωινιάτικα για ψάρεμα και έβγαλε μια πανέμορφη ψαρούκλα, μια 3μισόκιλη συναγρίδα την οποία δε χορταίναμε να βλέπουμε και να θαυμάζουμε!!

Μετά δε το μεσημέρι, έκανε πολύ ζέστη και για Φεβρουάριο μήνα φάγαμε στο μπαλκόνι και αράξαμε για να μαζέψουμε (σα τις σαύρες ένα πράγμα ) ήλιο!!!

2-3 φωτογραφίες για του λόγου του αληθές!




Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013

Εκδρομή στα Καλάβρυτα

     Πριν απο λίγα σαββατοκύριακα καταφέραμε και διοργανώσαμε μεγάλη παρέα μια πολύ όμορφη και διασκεδαστική εκδρομή!Εκδρομή στα Καλάβρυτα, όπου και περάσαμε πολύ όμορφα!

Για όσους δε γνωρίζουν, τα Καλάβρυτα ανήκουν στο νομό Αχαϊας, είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη μετά τη Πάτρα και το Αίγιο, έχουν υψόμετρο 756 μέτρα και απέχουν απο την Αθήνα περίπου 200 χλμ.


Συνολικά ήμασταν 9 άτομα. ξεκινήσαμε μετά τις δουλειές μας παρασκευή κατά τις 7 και επειδή η διαδρομή είναι 3 παρά ώρες κατά τις 10 παρά ήμασταν εκεί. Η Παρασκευή πέρασε γρήγορα με φαγητό και μάζεμα για κουβέντα και παιχνίδι.

     Το Σάββατο ξυπνήσαμε- αν κ μετά απο ξενύχτι...- κατά τις 10 κι αρχίσαμε να οργανώνουμε την ημέρα και να ξυπνάμε τους υπόλοιπους υπναράδες της παρέας!Η μέρα είχε χιονοδρομικό Καλαβρύτων και μετά κοψίδια σε ένα πολύ γευστικό παραδοσιακό εστιατόριο της περιοχής.

     Ξεκινήσαμε και προτού βγούμε απο τη πόλη, είπαμε να κάνουμε μια στάση πρώτα απο το λόφο του Καπή. Για όσους δε το γνωρίζουν, τα Καλάβρυτα, ονομαστά κυρίως για το χιονοδρομικό τους κέντρο- ως χειμερινός προορισμός-, υπήρξαν και μαρτυρική πόλη τη περίοδο της κατοχής. Συγκεκριμένα, στις 13 Δεκεμβρίου 1943 οι γερμανοί εκτέλεσαν όλους τους άνδρες (και παιδιά) απο 13 ετών και πάνω, και πυρπόλησαν τα Καλάβρυτα. απο αυτή τη σφαγή, μόνο 13 στον αριθμό άνδρες επέζησαν (και της χαριστικής βολής). Ο Καλαβρυτινός δήμος, έχει δημιουργήσει προς τιμή αυτής της θυσίας, το Καλαβρυτινό μουσείο ολοκαυτώματος. Αλλά και ο λόφος του καπή που σας ανέφερα ήδη,  είναι το χωράφι στο οποίο εκτελέσθηκαν απο τους γερμανούς οι καλαβρυτινοί και συνιστά ενα μνημείο. Το τοπίο είναι πολύ συγκινητικό, μέσα δε στο χώρο υπάρχει ένα πολύ μικρό εκκλησάκι στο οποίο βρίσκονται κρεμασμένα τόσα καντήλια όσα και οι ψυχές των αθώων που σφαγιάστηκαν άδικα. Την ιστορία των καλαβρυτινών επιφυλλάσσομαι να σας την περιγράψω ομως αναλυτικά σε άλλο θέμα.




Μετά απο τη στάση μας εκεί, ξεκινήσαμε την ανάβαση προς το χιονοδρομικό κέντρο Καλαβρύτων. ο καιρός ήταν ευνοικός για χιόνι και μετά απο λίγο ξεκίνησε να χιονίζει και σε εμάς. μέχρι να φτάσουμε στο χιονοδρομικό απολαύσαμε την υπέροχη διαδρομή ανάμεσα σε πανύψηλα έλατα, χιονισμένα και υπερφορτωμένα απο άσπρες νιφάδες. ήταν τόσο όμορφα!!

Φτάνοντας στο χιονοδρομικό είχε ήδη αρχίσει να χιονίζει αρκετά, είχαμε όμως αποφασίσει οτι δε θα κάναμε σκι αυτή τη φορά ως παρέα, αλλά θα καθόμαστανσ το σαλέ να απολαύσουμε το χιονισμένο τοπίο και να ζεσταθούμε και ύστερα θα παίζαμε το γνωστό σε μικρούς και μεγάλους χιονοπόλεμο!!



Επιστρέφοντας η σειρά μας ήταν να περάσουμε απο ενα εστιατόριο εκεί κοντά και να φάμε χορταστικά χορταστικά, το μενού είχε απο κοκορέτσια και λουκάνικα μέχρι τυροκαφτερές και χορτόπιτες- έτσι για να μη μας πέσουν και βαριά!!-

Επιστρέφοντας ξεθεωμένοι στα Καλάβρυτα και σκασμένοι απο το φαγητό, ήπιαμε το καφεδάκι μας σε καφετέρια και μετά επιστρέψαμε στη βάση μας όπου και ξενυχτήσαμε με καλό κρασάκι (και για όποιον είχε ντέρτια .. καλό ουισκάκι!!).

Ξημερώνοντας η Κυριακή, είχαμε αποφασίσει να πάρουμε το τραινάκι του Οδοντωτού, μια διαδρομή πολύ παλαιά και πραγματικά μοναδική στο είδος της, καθώς το τραινάκι αυτό, ξεκινάει απο τα Καλάβρυτα, διασχίζει όλα τα βουνά ανάμεσα στα Καλάβρυτα, περνάει μέσα απο βράχους και γκρεμίλες και καταλήγει στο Διακοφτό, ένα παραθαλλάσιο χωρίο στον κορινθιακό κόλπο. Για κακή μας τύχη και ένεκα των απεργιών των σιδηροδρομικών (κσοσ@@@@@55μσπσ!!!!), αν παίρναμε το τραινάκι και κατεβαίναμε στο Διακοφτό, δε θα είχαμε πως να επιστρέψουμε. Γρήγορα σκαρφιστήκαμε εναλλακτικό σχέδιο δράσης το οποίο επίσης στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία!

   Επισκεφθήκαμε το Μέγα σπήλαιο, ενα πολύ παλαιό μοναστήρι λίγο παραέξω απο τα Καλάβρυτα, χτισμένο κυριολεκτικά πάνω στις γκρεμίλες του βουνού, αφού εκεί εντοπίστηκε η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας. Το μοναστήρι είναι ανδρικό και εκτιμάται οτι άρχισε να λειτουργεί απο τον 4ο αιώνα περίπου. έχει περάσει πολλά διαφορετικά είδη "κακουχιών", ανάμεσα σε αυτα πολλές πυρκαγιές, σεισμούς, σφαγές μοναχών κ.α.

Για καλή μας τύχη μας ξενάγησε ενα νέο παιδί και μας αφηγήθηκε την ιστορία και της εικόνας και του μοναστηριού. περιττό να αναφέρω οτι και μόνο η θέα απο το μοναστήρι ψηλά σου κόβει την ανάσα. Εμάς δυστυχώς είχε παντού ομίχλη αλλά και σε αυτή τη περίπτωση όλα έμοιαζαν πολύ επιβλητικά,ακόμα και άνευ θέας.


Ύστερα συνεχίσαμε και επισκεφθήκαμε τον πρώτο σταθμό του Οδοντωτού,λίγα χιλιόμετρα παραέξω απο τα Καλάβρυτα. Η Κάτω Ζαχλωρού είναι ενα μικρό χωριουδάκι πολύ γραφικό, ιδανικό για φωτογραφίες παντός καιρού, και χειμωνιάτικες και καλοκαιρινές μέσα στη πρασινάδα. έχει και 2-3 ταβέρνες όπου μπορεί κανείς να δειπνήσει ή να πιεί καφέ.
   Επιστρέψαμε στα Καλάβρυτα, και αφού φάγαμε πήραμε το δρόμο της επιστροφής......

    Απο μοναστήρια μπορεί κανείς να επισκεφθεί και το εκείνο της Αγίας Λάυρας, που είναι το ονομαστό μοναστήρι στο οποίο κηρύχθηκε η επανάσταση το 1821 απο τον Παλαιών Πατρών γερμανό και τους συντρόφους του. εκεί μάλιστα ενδιαφέρον προκαλεί το μικρό μουσείο που έχει στηθεί το οποίο πέρα απο το ονομαστό λάβαρο του 1821 που φυλάσσεται, διατηρούνται αναλλοίωτα πολλά χειρόγραφα του μεσαίωνα καθώς και πάπυροι.

Περάσαμε και θέλω να πιστεύω πως και η παρέα μας πέρασε όμορφα. Συστήνω και σε άλλους αυτή την εκδρομή, τα Καλάβρυτα αν και μικρός σχετικά τόπος έχει πολλές κρυμμένες ομορφιές και είναι περιοχή ιδανική για εξερεύνηση χειμώνα καλοκαίρι. Το δε καλοκαίρι, είναι ένας τόπος καταπράσινος με πολλά ψηλά έλατα και άλλα δέντρα και ένα ποτάμι το Βουρραϊκό που είναι ιδανικά για πικ νικ ή και για πεζοπορία.

Υ.Γ. από τοπικά προϊόντα αξίζει να αγοράσετε μέλι ελατίσιο (πηχτό πηχτό και υπέροχο), τραχανά, χυλοπίτες, μακαρονάκια κτλ., ρίγανη και θυμάρι και τσάι του βουνού, ξύλινα μαγειρικά σκεύη, ροδοζάχαρη ενα παραδοσιακό γλυκό του κουταλιού και βέβαια οτι άλλο τραβάει η όρεξη και η τσέπη σας! (γιατί πραγματικά υπάρχει όοοτι μπορείτε να φανταστείτε!!!)

  Οικογενειακές διακοπές στην Άνδρο   Άνδρος… το πανέμορφο αυτό νησί μας χάρισε απλόχερα ονειρεμένες διακοπές. Είναι το 2 ο μεγαλύτερο ...