Παρασκευή 19 Ιανουαρίου 2018

Γιάννης Καλπούζος- Σέρρα η ψυχή του Πόντου

Έχοντας διαβάσει παλαιότερα ένα από τα πρώτα του βιβλία, το Ιμαρέτ, που μου άρεσε πάρα πολύ, όχι μόνο σαν μυθιστόρημα αλλά επειδή περιέπλεκε την ιστορία των πρωταγωνιστών με μεγάλα ιστορικά γενονότα που έλαβαν χώρα εκείνη την περίοδο, κάτι που ψάχνω πλέον στα βιβλία που επιλέγω να διαβάσω, και προτείνοντάς μου το η μαμά του Θάνου- και δανείζοντάς μου το κιόλας- έπιασα στα χέρια μου το νέο το εγχείρημα.



Ένα αρκετά μεγάλο βιβλίο, που όπως και ο τίτλος του, περιγράφει τη ζωή ενός Ποντίου, απο τη στιγμή της γέννησής του έως το θάνατό του. Ο συγγραφέας έχει κάνει εξαιρετική δουλειά με τα ιστορικά, ηθογραφικά, γεωγραφικά αλλά και λαογραφικά στοιχεία που περιλαμβάνει στο βιβλίο του.

 Βέβαια, επειδή μιλάει και για ξένους τόπους (τα βάθη της Σιβηρίας και του Πόντου) με εξαιρετική λεπτομέρεια, σε κάποιο σημείο ένιωσα οτι κάνει κοιλιά και με κούρασε αρκετά. Ίσως θα ήταν προτιμότερο να περιοριστεί λίγο το μέγεθος του βιβλίου.

Σε γενικές γραμμές όμως, αν εξαιρέσεις τα παραπάνω, μου άρεσε αρκετά και αξίζει να διαβαστεί. Δεν είναι απλώς ένα βιβλίο με τα πάθη των Ποντίων, είναι και ενα βιβλίο που σε μαθαίνει να αγαπάς, να υπομένεις, να έχεις πίστη και να συνεχίζεις μετά τις αναποδιές, πέρα βέβαια των ιστορικών στοιχείων τα οποία διδάσκεσαι και τα οποία πολύ περίτεχνα προσθέτει στο βιβλίο του ο συγγραφέας.

Σύνολο αστεριών: 3,5/5 (θα έβαζα 4 αλλά ήταν το θέμα με την κούραση που προανέφερα).

Νέες περιπέτειες

Δεν πρόλαβα να γυρίσω από Τρίπολη και τσουπ τις πρώτες ημέρες της μόνιμης -πλέον- διαμονής μου στην Αθήνα έμεινα έγκυος..!
Η αλήθεια είναι ότι ήμασταν πολύ τυχεροί και δεν το περιμέναμε μονομιάς να συμβεί το καλό αλλά..έτσι ήταν το γραφτό μας!

Θυμάμαι που είχα κάποιες ημέρες καθυστέρηση, ήταν απόγευμα Παρασκευής 27ης Οκτωβρίου, ήμασταν με το Θάνο έξω σε δουλίτσες και με έτρωγε μέσα μου, να πάρουμε τεστ εγκυμοσύνης. Ο Θάνος αποτρεπτικός για να μη χαρώ, του λέω έλα μωρέ ας πάρουμε να τελειώνουμε. Παίρνω ένα διπλό και το βράδυ καθώς είχαμε αράξει στην τηλεόραση σχετικά αργά και βλέπαμε στο σταρ το Jurrasic Park, χώνομαι στο μπάνιο και περιμένω να το κάνω. Λέω δεν υπάρχει περίπτωση απο μέσα μου και το αφήνω και τριγύρναγα στην τραπεζαρία αναμένοντας τα πολυπόθητα 2 λεπτά. Στο Θάνο δεν είχα πει τίποτα. Περνάνε με τα χίλια ζόρια τα 2 λεπτά και τσουπ πάω και βλέπω ένα πεντακάθαρο σταυρό στο αποτέλεσμα του τεστ. Ήμουν πεπεισμένη οτι δεν ήμουν έγκυος κατά ένα περίεργο τρόπο. Το παίρνω και έτσι όπως είμαι πάω και το πετάω στη μούρη του Θανούλη, ο οποίος έτσι όπως και εγώ, έτσι και εκείνος μένει παγωτό και κλασσικά -σα να το βλέπω σε ταινία- αρχίζουμε να διαβάζουμε τις οδηγίες χρήσης (μπας και έγινε κάτι λάθος ρε αδερφέ χαχα).

Η πρώτη στιγμή λοιπόν και για τους 2 μας ήταν στιγμή αμηχανίας και έκπληξης!μετά αρχίσαμε να γελάμε κτλ. ενώ ήμασταν λιγάκι μαζεμένοι, ώσπου το επόμενο πρωί να κάνουμε και το 2ο τεστ να σιγουρευτούμε. Τι τα θέλαμε, καραθετικό και αυτό!

Και έτσι ξεκινάει το γλυκό αυτό ταξίδι για εμάς!!

Τώρα είμαι 4 μηνών, το καλοκαίρι θαρθει το μπεμπέ, αλλά ήδη απο την αρχή μου έκανε εντύπωση,πως προτού μάθω οτι είμαι έγκυος, είχα κάτι παραξενιές. Αρχικά στο γραφείο μου φαινόταν οτι μύριζε πολύ έντονα τσιγαρίλα. 2ον, στο μετρό και στα λεωφορεία, έτρεχα να πιάσω θέση, σα να ήξερα -ενδόμυχα- οτι πρέπει να προφυλαχθώ, ενώ δεν σηκωνόμουν ούτε και για ηλικιωμένους ούτε για τίποτα (που συνήθως το έκανα λόγω σεβασμού), ενώ μερικές ημέρες πριν το θετικό τεστ είχα και κάτι αναγούλες.

Απο άποψη συμπτωμάτων, όμως, την πέρασα στα ελαφρά.

Πολύ πολύ κούραση, το 1ο τρίμηνο, σε σημείο που κοιμόμουν τα βράδια όπου έβρισκα, απο τις 8-9,πάνω στο Θάνο, στο πλάι του Θάνου, στα πόδια του Θάνου, στον ώμο του Θάνου κλπ. (και ο Θάνος τραβούσε φωτογραφίες με εμένα ξερή και απο δίπλα να γελάει το τομάρι χαχαχα)

Αρκετές ανακατωσούρες, αλλά όχι σε σημείο να θέλω να κάνω εμετό (ευτυχώς), αλλά ιδίως κατά τις 4 με έπιανε σαν ανακάτατεμα στο στομάχι και μπόλικη σιελλόροια.

Μούδιασμα στο αριστερό ισχύο, όταν μένω αρκετώ ώρα όρθια, κάτι το οποίο καλά κρατεί ακόμη και τώρα.

Μερική τριχοφυία παραπάνω και στο πρόσωπο και στην κοιλίτσα, που είναι απο τις ορμόνες και ελπίζω να φύγει μετά!

Αυτά τα ολίγα!!

Όταν πρωτοπήγαμε στον μπαμπά, 5 περίπου εβδομάδων εγώ έγκυος και είδαμε τον σάκο (γιατί κάτι άλλο δε βλέπεις τόσο νωρίς), εγώ λίγο απογοητεύτηκα, με την έννοια οτι περίμενα να δω ποδαράκια χεράκια κλπ. Μετά έρχεται το επόμενο σοκαριστικό, όταν απο την 7η εβδομάδα ακούς την καρδούλα του εμβρύου. ένα τόσο δα σκατουλάκι και να ακούγεται η καρδούλα του με 170 περίπου χτύπους το λεπτό.

Εκεί γύρω στη 10η εβδομάδα και μετά όμως εγώ έπαθα το απόλυτο σοκ , με την καλή έννοια: το εμβρυάκι δεν ήταν ούτε 7 εκατοστά και το έβλεπες στον υπέρηχο και κουνιόταν!!εκεί εγώ συγκλονίστηκα και αναλογίστηκα το μεγαλείο της φύσης και της δημιουργίας!!

Όσα δεν ήξερα για την εγκυμοσύνη ήταν τα εξής ολίγα:

Λέμε συνήθως οτι η εγκυμοσύνη μιας γυναίκας διαρκεί 9 μήνες. Όμως το 9μηνο στην ουσία είναι 10 μήνες, αφού συμπληρώνεται ο ένατος μήνας και κατόπιν γεννάς. Θεωρητικά η ημερομηνία τοκετού κάθε γυναίκας συμπληρώνεται στις 40 εβδομάδες (10 μήνες) απο την τελευταία της περίοδο.

Επίσης, ενώ η ηλικία της κύησης μπορεί να είναι σήμερα στις 16 εβδομάδες, η πραγματική ηλικία του εμβρύου είναι περίπου 2 εβδομάδες νωρίτερη, 14 εβδομάδων δηλαδη. Αυτό γιατί απο την τελευταία περίοδο μιας γυναίκας,  οι γόνιμες ημέρες της  - και άρα η σύλληψη του εμβρύου- είναι στη μέση του κύκλου της, περίπου 2 εβδομάδες- πανω κάτω- μετά την περίοδο.

Τι άλλα?

Γενικότερα, αν είναι συνειδητοποιημένος/η οτι θέλει να γίνεις γονιός, η περίοδος αυτή είναι απο τις ομορφότερες, δεδομένου οτι δημιουργείται μέσα σου μια νέα ζωή. Εγώ ιδίως το πρώτο τρίμηνο, έμπαινα σε διάφορα σαιτ και διάβαζα για την εξέλιξη του εμβρύου, το τι καταφέρνει κάθε εβδομάδα και αυτό ήταν υπέροχο!

Βέβαια, έχει και τις δυσκολίες της αυτή η περίοδος. Όσο όμορφη και ναναι, δεν παύεις να έχεις ένα μικρό άγχος για το εάν όλα θα πάνε καλά, πως θα είναι η ζωή σου με ένα μωράκι, λίγο η κούραση απο τη δουλειά, λίγο οτι προσέχεις παραπάνω μη χτυπήσεις μη κάνεις μη σηκώσεις να προφυλαχτείς απο ιώσεις και ασθένειες, ή τα διάφορα συμπτώματα, δεν είναι πάντα εύκολα.

Επίσης, λόγω των ορμονών εγώ ήμουν υπερευαίσθητη, τώρα έχω λίγο στρώσει αλλά στην αρχή με το που έβλεπα κάτι συγκινητικό στην τηλεόραση ή αλλού αμέσως βούρκωνα και στενοχωριόμουν που και αυτό μόνο καλό δεν κάνει.

Αυτά τα ολίγα προς το παρόν και έπεται η συνέχεια!!






  Οικογενειακές διακοπές στην Άνδρο   Άνδρος… το πανέμορφο αυτό νησί μας χάρισε απλόχερα ονειρεμένες διακοπές. Είναι το 2 ο μεγαλύτερο ...