Οικογενειακές διακοπές στην Άνδρο

 

Άνδρος… το πανέμορφο αυτό νησί μας χάρισε απλόχερα ονειρεμένες διακοπές. Είναι το 2^ο μεγαλύτερο σε έκταση νησί στις Κυκλάδες και ίσως το πιο πράσινο από όλα. Συνδυάζει αρμονικά μαγευτικές παραλίες, φύση, εξερεύνηση, βουνά , ποτάμια και πολιτισμό.Οικονομικές σχετικά διακοπές, αφενός μιας και τα ακτοπλοϊκά είναι φθηνά σε σχέση με άλλα κυκλαδίτικα και μακρινότερα νησιά, αφετέρου επειδή το νησί δεν είναι ιδιαίτερα τουριστικά αξιοποιημένο. Χρειάζεται είτε 1 ώρα με το γρήγορο καράβι, ειτε 2 ώρες με το αργό για να φθάσεις στο Γαύριο, το λιμάνι της Άνδρου.

 

Πολλοί μας έλεγαν ότι το νησί είναι μεγάλο, ότι έχει πάρα πολύ άερα, ότι δεν ενδείκνυται για παιδιά κλπ κλπ. Εμείς καταλήξαμε στα εξής:

Ευχαριστηθήκαμε στο έπακρο το νησί. Οι παραλίες του ως επί το πλείστον είναι μαγευτικοί κολπίσκοι, απάνεμοι , με ψιλή χρυσαφένια άμμο και ρηχά νερά. Μείναμε στον Άγιο Πέτρο, 5 λεπτά έξω από το λιμάνι του Γαυρίου και είχαμε δίπλα μας τις ομορφότερες παραλίες του νησιού:

Χρυσή ακτή: η μικρότερη αλλά η πιο όμορφη κατ’ εμάς παραλία της περιοχής. Πολύ ψιλή άμμος και ρηχά υπέροχα νερά. 

Δε φυσάει σχεδόν ποτέ και υπάρχει οργανωμένο beach bar αλλά και χώρος για να στήσετε τη δική σας ομπρέλα.

Κυπρί: Μεγάλη παραλία, ψιλή άμμος, οργανωμένο beach Bar αλλά και ελεύθερος χώρος για να στήσετε τη δική σας σκηνή. Υπάρχει και μαγαζί για να κάνετε τη διαμονή σας ακόμη πιο περιπετειώδη: water sports, surf Κλπ.

Άγιος  Πέτρος: Η μεγαλύτερη παραλία της περιοχής. Πολλά Beach bar στη σειρά, χώρος για ελεύθερους κατασκηνωτές , ψιλή άμμος και ρηχά νερά.

Άγιος Κυπριανός: γραφικό τοπίο με εκκλησάκι στο πάνω μέρος της παραλίας αλλά η πιο αδιάφορη παραλία της περιοχής. Έχει χοντρά βότσαλα και βράχια σε ορισμένα σημεία καθώς μπαίνεις στα θάλασσα ενώ η παραλία είναι πολύ μικρή.

Μπατσί:  ίσως το τουριστικότερο μέρος όλης της Άνδρου. Πολλά μαγαζιά για φαγητό για ποτό, για αγορές, γεμάτο καταλύματα. Η παραλία του Μπατσίου, με ψιλή άμμο, είναι σχεδόν γεμάτη από ξαπλώστρες  με όλων των ειδών τις τιμές και όλων των ειδών τις παροχές. Και αυτή η παραλία είναι αποκομμένη από τον υπερβολικό αέρα που μπορεί να συναντήσει κανείς στην Άνδρο, αφού το Μπατσί είναι χτισμένο σε έναν άλλο κόλπο από τους πολλούς της περιοχής.

 

Σχεδόν όλες τις ημέρες που μείναμε είχε αεράκι, το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε ήταν ορισμένες ημέρες με πολύ παραπάνω αέρα,  όταν δημιουργούνταν αμμοθύελλα και μας ενοχλούσε. Και πάλι όμως επειδή οι εν λόγω παραλίες είναι μεγάλες, βρίσκεις τη λύση, ή τουλάχιστον τη βρήκαμε εμείς: πας στην άκρη των παραλιών και εκεί δε σε ενοχλεί τόσο η αιωρούμενη άμμος. Κύμα δε δημιουργείται επειδή ακριβώς είναι μικροί κολπίσκοι.

Μακρινές παραλίες που επισκεφθήκαμε έχοντας ως βάση μας τον Άγιο Πέτρο:

 Φελλός : τεράστιος κόλπος με άμμο και βότσαλο ανά διαστήματα, εντελώς ανοργάνωτη.

Ζόρκος (ή Ζόργκος):  η καλύτερη κατ’ εμάς παραλία της Άνδρου, με απίθανα χρώματα και μοναδικό τοπίο. Η εν λόγω παραλία  έχει βότσαλο μετρίου μεγέθους, είναι μισή οργανωμένη και η άλλη μισή ανοργάνωτη. Στα τελευταία της χιλιόμετρα, έχει 10 λεπτά χωματόδρομο βατό. Επειδή ανήκει στις βορειοανατολικές παραλίες του νησιού, καλό είναι να ρωτήσετε τους ντόπιους για το εάν την πιάνει ο αέρας. Σημειωτέον, το ιντερνετ είναι πολύ φτωχό στη συγκεκριμένη παραλία ενώ βαθαίνει απότομα.

Βιτάλι: πανέμορφη παραλία με βότσαλο στη βορειοανατολική πλευρά του νησιού, μισή οργανωμένη μισή ανοργάνωτη. Βαθαίνει απότομα. Και αυτή έχει 10 λεπτά βατού σχετικά χωματόδρομου ενώ υπάρχει ταβέρνα στην οποία μπορείς να φας πλησίον της παραλίας. Μην παραλείψετε να επισκεφθείτε την σπηλιά- παραλία στην αριστερή πλευρά της παραλίας για να βγάλετε μοναδικές φωτογραφίες.Και σε αυτή την περίπτωση ρωτήστε τους ντόπιους για τον αέρα.

Χώρα της Άνδρου: ωραία για βόλτα στα γραφικά της σοκάκια, επίσκεψη στο μνημείο του αφανούς ναύτη και επισκόπηση της όμορφης θέας που προσφέρει το σημείο. Κατά τη βόλτα σας, αγοράζετε παραδοσιακές πάστες Άνδρου, αμυγδαλωτά Άνδρου και γλυκά του κουταλιού. Απέχει από το λιμάνι του Γαυρίου γύρω στα 45-50 λεπτά με νορμαλ οδήγηση σε καλό σχετικά δρόμο, με απίστευτη θέα στο γαλάζιο του Αιγαίου. Κατά τη διαδρομή σας προς τη Χώρα μπορείτε να κάνετε στάση στο σπήλαιο Φόρος στο χωριό Αλαδινού. Εμείς δεν καταφέραμε να πάμε, αν και το θέλαμε πολύ. Παρέχεται με πολύ μικρό αντίτιμο ξενάγηση στο σπήλαιο αυτό κατόπιν επικοινωνίας με τα τηλέφωνά τους. Σημειωτέον, από ότι μας ενημέρωσαν, για να φτάσεις στο σπήλαιο περπατάς μια διαδρομή περίπου 400 μέτρων ανηφορικού χωματόδρομου.

Στάση και στις Μένητες, ένα ορεινό χωριό λίγο πριν τη χώρα της Άνδρου, προκειμένου να απολαύσετε τη δροσιά και τα τρεχούμενα νερά και ίσως και ένα καφέ ή φαγητό στα συγκεκριμένα ταβερνάκια- καφετέρια της περιοχής.

 

Για τους λάτρεις της εξερεύνησης στη φύση, υπάρχουν οργανωμένα γκρουπ με εκδρομές σε περιοχές που είναι δύσκολα προσβάσιμες με αμάξι, όπως στα Άχλα. Η παραλία εκεί (δεν πήγαμε τελικά) είναι ανοργάνωτη και έχει αρκετό χωματόδρομο (μας είπαν ότι είναι γύρω στα 20 ίσως και παραπάνω λεπτά), ενώ εάν θέλεις μπορείς να πάρεις το καράβι από τη χώρα και να μεταβείς εύκολα σε αυτή. Πρέπει όμως να είναι μοναδικής ομορφιάς το τοπίο, αφού δίπλα από την παραλία υπάρχει ρυάκι που πέφτει στη θάλασσα και άπλετη φύση στο βουνό από πίσω.

Αυτά από την υπέροχη Άνδρο. Τα παιδιά ευχαριστήθηκαν παιχνίδι στην παραλία, αναζήτηση σκουλικιών στην άμμο, μπάνια σε πεντακάθαρες παραλίες και θάλασσες, μόλις με μια ώρα απόσταση απο Αθήνα, ενώ εμάς το μάτι χόρτασε το απέραντο Αιγαίο και το κυκλαδίτικο μοναδικό τοπίο της περιοχής. 

Εις το επανιδείν Αρχόντισσα του Αιγαίου!

 

 Οικογενειακές διακοπές στην Κυλλήνη 

Απο πέρσυ μας είχε μείνει απωθημένο ο προορισμός Κυλλήνη, που φάνταζε στα μάτια μας σαν το απόλυτο τουριστικό θέρετρο! Τελικά καμία σχέση με ότι φανταζόμασταν. Τελευταία στιγμή βρήκαμε να μείνουμε σε ένα υπέροχο στούντιο λίγο έξω απο την Κυλλήνη. Γεμίσαμε βαλίτσες, φορτώσαμε και βουρ στο ψητό!

Και ξεκινώ με τα βασικα: Η απόσταση είναι περίπου 3.30 ώρες και κάτι από Αθήνα. Η διαδρομή μέχρι την Πάτρα φεύγει για πλάκα με τη νέα Εθνική. Από εκεί και πέρα μπαίνεις στην Ε.Ο. Πατρών - Πύργου που είναι σαν την παλιά Ε.Ο. Κορίνθου - Πατρών. Μια ελαφριά κίνηση, προσπεράσεις στο αντίθετο ρεύμα, φανάρια σε διασταυρώσεις κλπ. 

Η Κυλλήνη φάνταζε στα μάτια μας σαν το απόλυτο τουριστικό θέρετρο!Μόνο αυτό δεν ήταν τελικά. Αν εξαιρέσει κανείς τα μεγάλα ξενοδοχεία της περιοχής (Grecotel, Robinson, Olympia Golden beach spa) η περιοχή δεν είναι καθόλου τουριστικά ανεπτυγμένη. Λίγα ταβερνάκια στη μέση του πουθενά, μερικές καντίνες που προσφέρουν ξαπλώστρες και καφέ, απέραντες αμμουδερές παραλίες για να χορτάσει το μάτι και παιχνίδι το παιδί, ρηχές (αλλά όχι βρώμικες) και ζεστές θάλασσες. Μας έκανε φοβερή όμως εντύπωση γενικά, το γεγονός ότι οι περισσότερες παραλίες (τουλάχιστον στα Λουτρά Κυλλήνης και στη Χρυσή Ακτή, Γλύφα), ήθελαν λίγο περπάτημα για να φτάσεις.

Στα απαραίτητα πράγματα που πρέπει να προμηθευτείτε και λόγω του ότι η περιοχή δεν είναι ανεπτυγμένη τουριστικά, είναι οπωσδήποτε ομπρέλα, ξαπλώστρα, ψάθα κλπ. συμπράγκαλα, εκτός αν αποφασίσετε να πηγαίνετε στις καντίνες της περιοχής που προσφέρουν και ξαπλώστρα. 

Εάν αντιλήφθηκα καλά, οι δύο τεράστιες παραλίες στην ουσία είναι μια συνεχόμενη ακτογραμμή, η οποία κάνει μια γωνία. 

Η καλύτερα για εμάς παραλία ήταν στα Λουτρά Κυλλήνης, δίπλα από τη ξενοδοχειακή μονάδα Grecotel. Περνάς τον αρχαιολογικό χώρο των Λουτρών Κυλλήνης, τη ξενοδοχειακή μονάδα και ο δρόμος καταλήγει σε ένα αδιέξοδο.Υπάρχουν μερικά σημεία πρόσβασης (στο τέλος του δρόμου αλλά και στη μέση, θα δείτε εκεί όπου παρκάρουν πολλά αμάξια), αλλά περπατάτε περίπου 5 λεπτά για να φτάσετε στην απίθανη παραλία της. Όταν πήγαμε εμείς, υπήρχε μια είσοδος που είχε καφετέρια και ντουζιέρα, που ανήκε στο Grecotel. Βέβαια η είσοδος δε φαίνεται. 

Εάν πάτε εκεί να συνδυάσετε εκδρομή πριν ή μετά το μπάνιο με λασπόλουτρο στα ιαματικά λουτρά της. Εκεί σοτν αρχαιολογικό χώρο του οποίου η είσοδος είναι δωρεάν, θα βρείτε αρκετό κόσμο που απολαμβάνει τις θεραπευτικές ιδιότητες της θειούχας λάσπης που αναδύεται από τα εγκατα της γης. Το απλώνετε πάνω σας, περιμένετε να στεγνώσει (ένας ντόπιος μας είπε ότι θέλει να περιμένεις μια ώρα για να δράσει) και μετά πλένεστε στο θειούχο νερό που αναβλύζει απο σωλήνες φυσικά. Την τελευταία μας ημέρα το δοκιμάσαμε και εμείς και ο Φώτης. Προσοχή: έχετε υπόψη σας ότι η θειούχος λάσπη μυρίζει πολύ άσχημα και ακόμα και αν τριφτείτε με γυαλόχαρτο για μια ακόμη ημέρα μετά θα μυρίζετε κάπως έτσι... Βέβαια η επιδερμίδα μας μετά ήταν βελούδινη!

Επόμενη στάση Χρυσή Ακτή Κάστρου (Golden beach).

Η Χρυσή Ακτή είναι η παραλία του ορεινού χωριού Κάστρο. Στην ουσία η παραλία Χρυσή Ακτή ενώνεται με τα Λουτρά Κυλλήνης, εάν περπατήσετε νότια την παραλία, θα βρεθείτε σε μια γωνία που καταλήγει στα Λουτρά Κυλλήνης. Η παραλία της Χρυσής Ακτής είναι τεράστια και έ΄χει αρκετές μικρές καντίνες με ξαπλώστρες. Με το που φτάσεις στην παραλία, βλέπεις περιφραγμένο μπροστά σου το ξενοδοχείο Robinson και έχεις 2 επιλογές:  είτε να στρίψεις αριστερά και να καταλήξεις σε 2 καντίνες και απέραντη ελύεθερη παραλία για μπάνιο, είτε να στρίψεις δεξιά και να καταλήξεις σε πιο μικρή παραλία, η οποία επίσης έχει πολλέ ςμικρές καντίνες και πολλά καταλύματα για διαμονή, αλλά και το camping Melissas. Εμείς προτιμούσαμε το απόγευμα να πηγαίνουμε αριστερά του ξενοδοχείου Robinson, στο τμήμα της ελεύθερης παραλίας. Ήταν απλά υπέροχα. Ο Φώτης ξετρελάθηκε με τους φυσικούς αμμόλοφους που είχαν δημιουργηθεί στο τέλος της παραλίας. 

Γλύφα Ηλείας

Η περιοχή Γλύφα είναι ενα χωριό της Ηλείας, το οποίο καταλήγι στην παραλία της. Και αυτή είναι πολύ όμορφη παραλία (για τα δικά μου δεδομένα, όχι τόσο όμορφη όσο οι άλλες δύο), απέραντη εξίσου με πολύ ψιλή άμμο και ήρεμα κατά βάση νερά και ένα υπέροχο πευκοδάσος απο πίσω της. Στην άκρη της, έχει ενα beach bar με ξαπλώστρες, μουσική και ποτό-καφέ. Το αρνητικό αυτής της παραλίας είναι ότι ενώ είναι απέραντη, η είσοδος σε αυτή είναι μόνο μια, αφού το υπόλοιπο μέρος της είναι περιφραγμένο, αναγκαστικά δηλαδή περνάς το μπιτσόμπαρο και αν θέλεις ιδιωτικότητα, περπατάς για αρκετή ώρα μέχρι να κάτσεις κάπου πιο ήσυχα. 

Θίνες Βαρθολομιού

Η παραλία Θίνες, είναι η συνέχεια της παραλίας της Γλύφας, μόνο που δεν έχει αυτή την ψιλή ξανθιά άμμο, αλλά κατά βάση έχει χαλίκι και πέτρες. Βρίσκεται ακριβώς μετά το Βαρθολομιό, μιας κωμόπολης που μπορείς να βρεις τα πάντα, απο εστιατόρια, καφέ, τράπεζες αι σούπερ μα΄ρκετ.Και αυτή είναι τεράστια και έχει και κάποια μέτρια τουριστική ανάπτυξη. Μας την πρότειναν οι ντόπιοι, στην περίπτωση που στις άλλες παραλίες είχε κύμα και πράγματι όταν πήγαμε εμείς, ενώ στις άλλες φυσούσε, η θάλασσα αυτής ήταν λάδι.

Ανάληψη

Μια όχι τόσο γνωστή παραλία, ανάμεσα στην Κυλλήνη και το χωριό Κάστρο είναι αυτή της Ανάληψης. Δεν είναι μεγάλη αλλά είναι ωραία και γραφική, μόνο που έχει μεγάλες πέτρες. Μας είπαν οτι ιδανικά είναι να την πετύχουμε με θάλασσα λάδι ώστε να απολάυσουμε τον υπέροχο βυθό της. Εμείς όταν πήγαμε είχε κύμα μπόλικο, εξου και η φωτογραφία.

Αρκούδι Ηλείας

Το κοντινότερο χωριό στα Λουτρά Κυλλήνης είναι το Αρκούδι, το μόνο τουριστικό μέρος που συναντήσαμε, εκτός της Κουρούτας. Δεν είναι μεγάλο χωριό, μια πλατεία έχει με μερικά μαγαζάκια και κάποια εστιατόρια και μια μικρή παραλία- κόλπο, η οποία είναι γεμάτη ξαπλώστρες.Σα μέρος ήταν όμορφο, αλλά προσωπικά - μετά παο προτροπή ντόπιων- αποφύγαμε να κάνουμε μπάνιο εκεί, επειδή μας φάνηκε πολύ κλειστός κόλπος που θεωρητικά θα βρώμιζε εύκολα. Αφήστε που οι τουρίστες ήταν στην κυριολεξία ο ένας πάνω στον άλλο. Πάντως, αν και δεντο δοκιμάσαμε, θεωρώ ότι θα άξιζε να κάτσουμε για ποτό ή καφέ είτε το πρωί είτε στο ηλιοβασίλεμα. 

Κουρούτα Ηλείας

Η πιο μακρινή παραλία που επισκεφθήκαμε, γύρω στα 40 λεπτά απο την Κυλλήνη. Φουλ τουριστική, με μια τεράστια αμμουδερή- χαλικώδη παραλία, η οποία όμως κατά τα 3/4 της ήταν καλυμμένη με ξαπλώστρες. Φαντάζομαι οτι η κουρούτα για τους ντόπιους και τους νέους θα είναι κάτι σαν τη Μύκονο της περιοχής. Μας κακοφάνηκε αυτή η υπερβολή των μαγαζιών να κολλήσουν σε κάθε γωνία ξαπλώστρες, αλλά εμείς κινηθήκαμε προς τα άκρα της παραλίας, που ευτυχώς για εμάς, είχε μερικά κενά σημεία. Δεν τρελάθηκε, παρόλο που η παραλία ήταν πολύ μεγάλη, με χάλασε αυτή η υπερπληθώρα μαγαζιών και ξαπλώστρας και μουσικής. Πάντως, υπάρχουν και ντουζιέρες, εάν αποφασίσετε να πάτε σε κοντινά σημεία αυτής.

Κυλλήνη

Την πρώτη ημέρα που φτάσαμε, επειδή ήμασταν κουρασμένοι, κάναμε μπάνιο στην Κυλλήνη, δίπλα απο το λιμάνι. Ενώ η αμμουδιά είναι καλή, δε θα το πρότεινα, αφενός μεν γιατι το λιμάνι ήταν ακριβώς δίπλα, αφετέρου γιατί κυκλοφορούσε κάθε καρυδιάς καρύδι και λίγο σιχαθήκαμε.

Για βόλτα, κατόπιν προτροπής του ιδιοκτήτη του δωματίου μας, επισκεφθήκαμε στη μοναδική βραδινή μας έξοδο την Ανδραβίδα. Οκ δεν είναι κάτι που πρέπει να επισκεφθείς οπωσδήποτε, αλλά ήταν όμορφα και ήσυχα. Ο Φώτης έκανε πατίνι στην κεντρική πλατεία του χωριού, που δίπλα της είχε ένα βυζαντινό ναό όμορφα φωτισμένο και φάγαμε σε μια ωραία πιτσαρία. 

Συνολική εμπειρία: Στην αρχή, για να είμαι ειλικρινής, δεν ενθουσιάστηκα. Ίσως περίμενα κάτι πιο γραφικό. Όμως, όσο περνούσαν οι ημέρες και γνωρίσαμε και τα Λουτρά Κυλλήνης και τη Χρυσή Ακτή, απολαύσαμε όσο δεν πήγαινε τις διακοπές μας. Κάναμε 2 μπάνια την ημέρα και το βράδυ πέφταμε λιώμα απο την κούραση και τις όμορφες εικόνες που είδαμε εκεί. Για οικογένεια το συνιστώ ανεπιφύλακτα, υπό την έννοια οτι οι παραλίες είναι ρηχές, ζεστές και με υπέροχη χρυσαφένια άμμο. Αυτό που θα άλλαζα, αν το ξέραμε νωρίτερα, ήταν να μείνουμε αντί για την Κυλλήνη, κάπου πιο κοντά στις παραλίες που μας άρεσαν, πχ. στο Κάστρο ή εκεί τριγύρω, ώστε να μην κάνουμε κάθε ημέρα εις διπλούν τόσα χιλιόμετρα (τα χιλιόμετρα δεν ήταν τόσα πολλά, αλλά επί τόσες μέρες και επί δυο φορές την ημέρα, ήταν κουραστικό).