Οικογενειακές διακοπές στην Κυλλήνη 

Απο πέρσυ μας είχε μείνει απωθημένο ο προορισμός Κυλλήνη, που φάνταζε στα μάτια μας σαν το απόλυτο τουριστικό θέρετρο! Τελικά καμία σχέση με ότι φανταζόμασταν. Τελευταία στιγμή βρήκαμε να μείνουμε σε ένα υπέροχο στούντιο λίγο έξω απο την Κυλλήνη. Γεμίσαμε βαλίτσες, φορτώσαμε και βουρ στο ψητό!

Και ξεκινώ με τα βασικα: Η απόσταση είναι περίπου 3.30 ώρες και κάτι από Αθήνα. Η διαδρομή μέχρι την Πάτρα φεύγει για πλάκα με τη νέα Εθνική. Από εκεί και πέρα μπαίνεις στην Ε.Ο. Πατρών - Πύργου που είναι σαν την παλιά Ε.Ο. Κορίνθου - Πατρών. Μια ελαφριά κίνηση, προσπεράσεις στο αντίθετο ρεύμα, φανάρια σε διασταυρώσεις κλπ. 

Η Κυλλήνη φάνταζε στα μάτια μας σαν το απόλυτο τουριστικό θέρετρο!Μόνο αυτό δεν ήταν τελικά. Αν εξαιρέσει κανείς τα μεγάλα ξενοδοχεία της περιοχής (Grecotel, Robinson, Olympia Golden beach spa) η περιοχή δεν είναι καθόλου τουριστικά ανεπτυγμένη. Λίγα ταβερνάκια στη μέση του πουθενά, μερικές καντίνες που προσφέρουν ξαπλώστρες και καφέ, απέραντες αμμουδερές παραλίες για να χορτάσει το μάτι και παιχνίδι το παιδί, ρηχές (αλλά όχι βρώμικες) και ζεστές θάλασσες. Μας έκανε φοβερή όμως εντύπωση γενικά, το γεγονός ότι οι περισσότερες παραλίες (τουλάχιστον στα Λουτρά Κυλλήνης και στη Χρυσή Ακτή, Γλύφα), ήθελαν λίγο περπάτημα για να φτάσεις.

Στα απαραίτητα πράγματα που πρέπει να προμηθευτείτε και λόγω του ότι η περιοχή δεν είναι ανεπτυγμένη τουριστικά, είναι οπωσδήποτε ομπρέλα, ξαπλώστρα, ψάθα κλπ. συμπράγκαλα, εκτός αν αποφασίσετε να πηγαίνετε στις καντίνες της περιοχής που προσφέρουν και ξαπλώστρα. 

Εάν αντιλήφθηκα καλά, οι δύο τεράστιες παραλίες στην ουσία είναι μια συνεχόμενη ακτογραμμή, η οποία κάνει μια γωνία. 

Η καλύτερα για εμάς παραλία ήταν στα Λουτρά Κυλλήνης, δίπλα από τη ξενοδοχειακή μονάδα Grecotel. Περνάς τον αρχαιολογικό χώρο των Λουτρών Κυλλήνης, τη ξενοδοχειακή μονάδα και ο δρόμος καταλήγει σε ένα αδιέξοδο.Υπάρχουν μερικά σημεία πρόσβασης (στο τέλος του δρόμου αλλά και στη μέση, θα δείτε εκεί όπου παρκάρουν πολλά αμάξια), αλλά περπατάτε περίπου 5 λεπτά για να φτάσετε στην απίθανη παραλία της. Όταν πήγαμε εμείς, υπήρχε μια είσοδος που είχε καφετέρια και ντουζιέρα, που ανήκε στο Grecotel. Βέβαια η είσοδος δε φαίνεται. 

Εάν πάτε εκεί να συνδυάσετε εκδρομή πριν ή μετά το μπάνιο με λασπόλουτρο στα ιαματικά λουτρά της. Εκεί σοτν αρχαιολογικό χώρο του οποίου η είσοδος είναι δωρεάν, θα βρείτε αρκετό κόσμο που απολαμβάνει τις θεραπευτικές ιδιότητες της θειούχας λάσπης που αναδύεται από τα εγκατα της γης. Το απλώνετε πάνω σας, περιμένετε να στεγνώσει (ένας ντόπιος μας είπε ότι θέλει να περιμένεις μια ώρα για να δράσει) και μετά πλένεστε στο θειούχο νερό που αναβλύζει απο σωλήνες φυσικά. Την τελευταία μας ημέρα το δοκιμάσαμε και εμείς και ο Φώτης. Προσοχή: έχετε υπόψη σας ότι η θειούχος λάσπη μυρίζει πολύ άσχημα και ακόμα και αν τριφτείτε με γυαλόχαρτο για μια ακόμη ημέρα μετά θα μυρίζετε κάπως έτσι... Βέβαια η επιδερμίδα μας μετά ήταν βελούδινη!

Επόμενη στάση Χρυσή Ακτή Κάστρου (Golden beach).

Η Χρυσή Ακτή είναι η παραλία του ορεινού χωριού Κάστρο. Στην ουσία η παραλία Χρυσή Ακτή ενώνεται με τα Λουτρά Κυλλήνης, εάν περπατήσετε νότια την παραλία, θα βρεθείτε σε μια γωνία που καταλήγει στα Λουτρά Κυλλήνης. Η παραλία της Χρυσής Ακτής είναι τεράστια και έ΄χει αρκετές μικρές καντίνες με ξαπλώστρες. Με το που φτάσεις στην παραλία, βλέπεις περιφραγμένο μπροστά σου το ξενοδοχείο Robinson και έχεις 2 επιλογές:  είτε να στρίψεις αριστερά και να καταλήξεις σε 2 καντίνες και απέραντη ελύεθερη παραλία για μπάνιο, είτε να στρίψεις δεξιά και να καταλήξεις σε πιο μικρή παραλία, η οποία επίσης έχει πολλέ ςμικρές καντίνες και πολλά καταλύματα για διαμονή, αλλά και το camping Melissas. Εμείς προτιμούσαμε το απόγευμα να πηγαίνουμε αριστερά του ξενοδοχείου Robinson, στο τμήμα της ελεύθερης παραλίας. Ήταν απλά υπέροχα. Ο Φώτης ξετρελάθηκε με τους φυσικούς αμμόλοφους που είχαν δημιουργηθεί στο τέλος της παραλίας. 

Γλύφα Ηλείας

Η περιοχή Γλύφα είναι ενα χωριό της Ηλείας, το οποίο καταλήγι στην παραλία της. Και αυτή είναι πολύ όμορφη παραλία (για τα δικά μου δεδομένα, όχι τόσο όμορφη όσο οι άλλες δύο), απέραντη εξίσου με πολύ ψιλή άμμο και ήρεμα κατά βάση νερά και ένα υπέροχο πευκοδάσος απο πίσω της. Στην άκρη της, έχει ενα beach bar με ξαπλώστρες, μουσική και ποτό-καφέ. Το αρνητικό αυτής της παραλίας είναι ότι ενώ είναι απέραντη, η είσοδος σε αυτή είναι μόνο μια, αφού το υπόλοιπο μέρος της είναι περιφραγμένο, αναγκαστικά δηλαδή περνάς το μπιτσόμπαρο και αν θέλεις ιδιωτικότητα, περπατάς για αρκετή ώρα μέχρι να κάτσεις κάπου πιο ήσυχα. 

Θίνες Βαρθολομιού

Η παραλία Θίνες, είναι η συνέχεια της παραλίας της Γλύφας, μόνο που δεν έχει αυτή την ψιλή ξανθιά άμμο, αλλά κατά βάση έχει χαλίκι και πέτρες. Βρίσκεται ακριβώς μετά το Βαρθολομιό, μιας κωμόπολης που μπορείς να βρεις τα πάντα, απο εστιατόρια, καφέ, τράπεζες αι σούπερ μα΄ρκετ.Και αυτή είναι τεράστια και έχει και κάποια μέτρια τουριστική ανάπτυξη. Μας την πρότειναν οι ντόπιοι, στην περίπτωση που στις άλλες παραλίες είχε κύμα και πράγματι όταν πήγαμε εμείς, ενώ στις άλλες φυσούσε, η θάλασσα αυτής ήταν λάδι.

Ανάληψη

Μια όχι τόσο γνωστή παραλία, ανάμεσα στην Κυλλήνη και το χωριό Κάστρο είναι αυτή της Ανάληψης. Δεν είναι μεγάλη αλλά είναι ωραία και γραφική, μόνο που έχει μεγάλες πέτρες. Μας είπαν οτι ιδανικά είναι να την πετύχουμε με θάλασσα λάδι ώστε να απολάυσουμε τον υπέροχο βυθό της. Εμείς όταν πήγαμε είχε κύμα μπόλικο, εξου και η φωτογραφία.

Αρκούδι Ηλείας

Το κοντινότερο χωριό στα Λουτρά Κυλλήνης είναι το Αρκούδι, το μόνο τουριστικό μέρος που συναντήσαμε, εκτός της Κουρούτας. Δεν είναι μεγάλο χωριό, μια πλατεία έχει με μερικά μαγαζάκια και κάποια εστιατόρια και μια μικρή παραλία- κόλπο, η οποία είναι γεμάτη ξαπλώστρες.Σα μέρος ήταν όμορφο, αλλά προσωπικά - μετά παο προτροπή ντόπιων- αποφύγαμε να κάνουμε μπάνιο εκεί, επειδή μας φάνηκε πολύ κλειστός κόλπος που θεωρητικά θα βρώμιζε εύκολα. Αφήστε που οι τουρίστες ήταν στην κυριολεξία ο ένας πάνω στον άλλο. Πάντως, αν και δεντο δοκιμάσαμε, θεωρώ ότι θα άξιζε να κάτσουμε για ποτό ή καφέ είτε το πρωί είτε στο ηλιοβασίλεμα. 

Κουρούτα Ηλείας

Η πιο μακρινή παραλία που επισκεφθήκαμε, γύρω στα 40 λεπτά απο την Κυλλήνη. Φουλ τουριστική, με μια τεράστια αμμουδερή- χαλικώδη παραλία, η οποία όμως κατά τα 3/4 της ήταν καλυμμένη με ξαπλώστρες. Φαντάζομαι οτι η κουρούτα για τους ντόπιους και τους νέους θα είναι κάτι σαν τη Μύκονο της περιοχής. Μας κακοφάνηκε αυτή η υπερβολή των μαγαζιών να κολλήσουν σε κάθε γωνία ξαπλώστρες, αλλά εμείς κινηθήκαμε προς τα άκρα της παραλίας, που ευτυχώς για εμάς, είχε μερικά κενά σημεία. Δεν τρελάθηκε, παρόλο που η παραλία ήταν πολύ μεγάλη, με χάλασε αυτή η υπερπληθώρα μαγαζιών και ξαπλώστρας και μουσικής. Πάντως, υπάρχουν και ντουζιέρες, εάν αποφασίσετε να πάτε σε κοντινά σημεία αυτής.

Κυλλήνη

Την πρώτη ημέρα που φτάσαμε, επειδή ήμασταν κουρασμένοι, κάναμε μπάνιο στην Κυλλήνη, δίπλα απο το λιμάνι. Ενώ η αμμουδιά είναι καλή, δε θα το πρότεινα, αφενός μεν γιατι το λιμάνι ήταν ακριβώς δίπλα, αφετέρου γιατί κυκλοφορούσε κάθε καρυδιάς καρύδι και λίγο σιχαθήκαμε.

Για βόλτα, κατόπιν προτροπής του ιδιοκτήτη του δωματίου μας, επισκεφθήκαμε στη μοναδική βραδινή μας έξοδο την Ανδραβίδα. Οκ δεν είναι κάτι που πρέπει να επισκεφθείς οπωσδήποτε, αλλά ήταν όμορφα και ήσυχα. Ο Φώτης έκανε πατίνι στην κεντρική πλατεία του χωριού, που δίπλα της είχε ένα βυζαντινό ναό όμορφα φωτισμένο και φάγαμε σε μια ωραία πιτσαρία. 

Συνολική εμπειρία: Στην αρχή, για να είμαι ειλικρινής, δεν ενθουσιάστηκα. Ίσως περίμενα κάτι πιο γραφικό. Όμως, όσο περνούσαν οι ημέρες και γνωρίσαμε και τα Λουτρά Κυλλήνης και τη Χρυσή Ακτή, απολαύσαμε όσο δεν πήγαινε τις διακοπές μας. Κάναμε 2 μπάνια την ημέρα και το βράδυ πέφταμε λιώμα απο την κούραση και τις όμορφες εικόνες που είδαμε εκεί. Για οικογένεια το συνιστώ ανεπιφύλακτα, υπό την έννοια οτι οι παραλίες είναι ρηχές, ζεστές και με υπέροχη χρυσαφένια άμμο. Αυτό που θα άλλαζα, αν το ξέραμε νωρίτερα, ήταν να μείνουμε αντί για την Κυλλήνη, κάπου πιο κοντά στις παραλίες που μας άρεσαν, πχ. στο Κάστρο ή εκεί τριγύρω, ώστε να μην κάνουμε κάθε ημέρα εις διπλούν τόσα χιλιόμετρα (τα χιλιόμετρα δεν ήταν τόσα πολλά, αλλά επί τόσες μέρες και επί δυο φορές την ημέρα, ήταν κουραστικό).